Serwa

Qafiye.

Êrman

Mêhvan.

Yara

Şiyan. Ey yar. Serbendê meqamên kurdî ye.

Lêval

Keç an jinek ku lêvên wê sor û bedew bin.

Erdehan

Erdêhan an jî Erdîxan bajarekî Bakûrê Kurdistanê ye.

Meko

Çeper. Senger. Strageh. Kogeh. Cihê kombûna xelkê.

Gulfiroş

Kesê ku gulan difiroşe.

Helale

Navê gulekî ye. Gulale, Sorgul, Mêlaqe, Rebenok.

Mehabad

Peyva Mehabadê di çîroka Weys û Ramîn de navê kevn ê Nehawendê bûye ku digotnê Mahdînar. Bi kelhorî jî li cihê peyva “bajar” peyva “mah” bi kar dibirin, ku ereban peyva mah guherîne û kirine mahdîn û medîne. Di zimanê pehlewiya avestayî de jî gotine bajar “mah”. Herwiha gotine Nehawendê “Mah Besre”. Gotine Dînewer jî “Mah kûfê”. Mehabad an Mahabad navê pêxemberekî bûye ku berî Zerdeşt li xwar gola Urmiyê hatiye dinê. Peyva Mad jî li dewrana Sasaniyan bûye May û piştre bûye Mah.

Kewij

Arezû. Awat. Hêvî. Meraq.