Şewbo

Giyayek e ku destpêka buharê şîn dibe û gulên spî derdike û bêhnxweş e, û bi roj bêhna wê tuneye, lê dema ku roj ava dibe û hewa hênik dibe, bêhneke xweş jê tê û heya şefeqê ew bêhna xweş her dimîne.

Şapesen

Guleke rengbireng e.

Rojgar

Rojyar. Roj heya şevê.

Kuncî

Daneke hûr ê zer e ku rûn jê digirin.

Raze

Çîrokên xeyalî.

Azîta

Keça Ejdehak dawî paşayê Mad û diya Kûrûşê Hexamenişî.

Têkoşer

Kesê têkoşînê dike. Kesê xebatkar.

Arşam

Bihêz û zordar. Navê serdarekî Mad e.

Arzîng

Çen. Çenage.

Herêz

Herêze. Firîzû. Firêze. Ferês. Giyayekî xwerisk û dewamdar e ku pelgên wê nazik û dirêj in û çiqên wê jî nazik in ku bi ser erdê de pan dibin û pel davêjin. Li nav zeviyan û baxçe û peravan şîn dibe û derxistina wê zehmet e.